Sevgili;

bir ananın ciğeri

toprağa serilirken,
çisil çisil
yağmuru
yasemini
baharı
mehtabın denizin üzerine
ipekten halı gibi serilip
parıldadığını
evlat kokusu için

toprağa yüz süren  analar var iken
rüzgârın sürüklediği
râyihayı !
saksıda
tomurcuk veren tohumları
ve seni nasıl özlediğimi
bin bir hevesle
nasıl anlatırım?

" geç kaldın
soframda yerin
yanımda yerin boş! "
nasıl derim, ah!
nasıl şikayet ederim?