Uzaklara gittim,

Çok uzaklara!...

Senin olmadığın yerlere....

Dağlardan,

Çıplak tepelerden,

Poyraz esintili yollardan,

Korkuluk asılmış tarlaları ardımda bırakıp boğazı geçtim..

Gelip geçen gemilerin ardında bıraktıgı köpükleri,

Sevişen, oynaşan, öpüşen sevgilileri izledim.

Ve onları kıskançlıkla izleyen "mutsuz" yalnız insanları da.


Yapayalnız geçiyordu karşıya gemiler..

Onları ne karşıya taşıyan martılar vardı,

Ne de;

Martılara simit atacak "mutlu" insanlar..

İnsanlar, başka şeylerin telaşındaydı.


Sevgilim, dedim ya...

Uzaklara gittim!

Senin "yakın" dediğin,

Bana "uzak" gelen yakınlara...

Sen bil(e)mezsin!

Seni gör(e)mediğim,

Sana dokunamadığım her yer "uzak" bana..

Yorumlar

kuantumivist dedi ki…
güzeldi; içimde bir şeylerin ısındığını hissettim
okumanız.. ve paylaşmanız beni mutlu etti. Çok teşekkkürler...