Rüya

Tuhaf bi rüyaydı... 
Kendimi uzaktan izliyordum film gibi.

Karanlıktı ama görebiliyordum.
Dar, uzun... tünel gibi bi yerdeydim tek başıma.
Yol bomboştu ve yürüyordum.
Önümde ardımda benden başka hiç kimse yoktu hiç kimse..

Kendimi küçücük görüyordum.

Sonra o bomboş yolda birden biri belirdi karşımda,
Yüzsüzdü...
Yüzü yoktu...

Bana ardımı göstererek dedi ki;
"Geri dön,...."

Baktım...

O kadar yol gelmişim geri dönmek akıl kârı değil.

Ama dedim, demek ki dedim; henüz zamanı değil gitmenin, yürümenin...
Eğer buraya dek gelmişsem bunda da var bi hayır.

Gelirken gördüklerim... duyduklarım yaşadıklarım...

Hiç diretmedim, döndüm.

***
Zaman o zamana erdiğinde insan,
Bilirmiş, anlarmış onun kendine müstehak olduğunu.
Ne yaşanacaksa yaşanır,
Kalan kalır,giden gidermiş...